بچه ها متشکریم...

روز اولی که اومدیم و نشریه رو راه انداختیم٬ وشماره اول رو منتشر کردیم٬ هیچ کس رو نداشتیم و تعداد اعضا فعال به ۵ نفر هم نمی رسید٬ و عملا جز من ٬ مهدی و امین و دو سه تا از بچه های دیگه هیچکی کمکی بهمون نکرد.شماره ۲ همین طور٬ نشریه رو سه نفری هر طور بود نوشتیم ٬ کشیدیم٬ طراحی کردیم ٬ چاپ کردیم ٬ پخش کردیم و فروختیم و وقت گذاشتیم و درشت شنیدیم و تحسین شدیم و بالآخره اینجا بود که به کمک بچه ها امیدوار شدیم...
امیدوار به اینکه می تونیم ادامه بدیم و حالا در آستانه چاپ سومین شماره تعداد اعضأ فعال نشریه که واقعا دارن کمک می کنن به بیش از ۲۰ نفر رسیده...
خیلی خوشحالیم از اینکه بچه های ۸۲ اومدن و دارن کمک می کنن ٬ سوژه میدن ٬ کاریکاتور می کشن ٬ طنز می نویسن ٬ آگهی می گیرن ٬ به این و اون زنگ می زنن و هزار تا کار دیگه می کنن ٬ که قبل از این باید همه رو خودمون انجام می دادیم ...
حالا دیگه امضا های مطلب هامون از کلیشه « پسر خاله ٬ گیره و بچه خط » جدا شده ٬ یادمه شماره ۱ واسه اینکه همش این اسما بود هر کدوم از ما ۳ تا ٬ ۳ تا امضا داشت که بگیم چقدر نویسنده داریم. اما حالا دیگه «زاغک» واقعا وجود داره٬ و «موش نشریه» یه فرد خیالی نیست ٬ همون طور که «کلاغچه فضول» خودش داره شعر میگه ٬ و حالا مهدی دیگه لازم نیست به تنهایی بار کشیدن کاریکاتور ها رو بر دوش بکشه ٬ هر چند این شماره ۳ رو هم بر دوش کشید ٬ ولی حداقل فهمیدیم که دو ٬ سه تا کاریکاتوریست بسیار خوب دیگه هم داریم ...
و حالا در آستانه شماره ۳ فقط اینو میشه گفت که: «بچه ها از تمامتون متشکریم»                                                                                                          بچه خط

---